درک مبیع

دَرَکِ مَبیع به معنای ضرر و زیان ناشی از مبیع است.

بطور مثال هرگاه شخصی مالی را بفروشد و مبیع از آن دیگری درآید، او باید ثمن را به خریدار بازگرداند و بر همین مبنا است که می‌گویند: «فروشنده ضامن درک مبیع است»

ضمان عهده

طبق ماده 697 قانون مدنی، ضمان عُهده از مشتری یا بایع، نسبت به درک مبیع یا ثمن در صورت مستحق‌للغیر درآمدن آن جایز است.

پس اگر کسی از فروشنده در برابر خریدار ضمانت کند که، هرگاه مبیع از آن دیگری درآید، او عهده دار بازگرداندن ثمن به خریدار است، به این اعتبار که ضامن ملتزم به امری شده است که فروشنده بر عهده دارد، عمل حقوقی را «ضمان عهده» می‌نامند و می‌گویند ضامن عهده بایع نسبت به درک مبیع شده است. و همچنین است ضمان عهده خریدار نسبت به درک ثمن که ناظر به بازگرداندن مبیع است.

و طبق ماده 708 قانون مدنی، کسی که ضامن درک مبیع است در صورت فسخ بیع به سبب اقاله یا خیار از ضمان بری می‌شود.