ماده 102 قانون آیین دادرسی کیفری

انجام هرگونه تعقیب و تحقیق در جرائم منافی عفت ممنوع است و پرسش از هیچ فردی در این خصوص مجاز نیست، مگر در مواردی که جرم در مرئی و منظر عام واقع شده و یا دارای شاکی یا به عنف یا سازمان‌ یافته باشد که در این صورت، تعقیب و تحقیق فقط در محدوده شکایت و یا اوضاع و احوال مشهود توسط مقام قضائی انجام می‌شود.

تبصره ۱- در جرائم منافی عفت هرگاه شاکی وجود نداشته باشد و متهم بدواً قصد اقرار داشته باشد، قاضی وی را توصیه به پوشاندن جرم و عدم اقرار می‌کند.

تبصره ۲- قاضی مکلف است عواقب شهادت فاقد شرایط قانونی را به شاهدان تذکر دهد.

تبصره ۳- در جرائم مذکور در این ماده، اگر بزه‌دیده محجور باشد، ولی یا سرپرست قانونی او حق طرح شکایت دارد. در مورد بزه دیده بالغی که سن او زیر هجده سال است، ولی یا سرپرست قانونی او نیز حق طرح شکایت دارد.

ماده 103 قانون آیین دادرسی کیفریماده 101 قانون آیین دادرسی کیفری

تفسیر ماده 102 قانون آیین دادرسی کیفری

نکته 1- در جرایم منافی عفت، اصل بر عدم تعقیب و تحقیق است. مگر اینکه جرم ارتکابی یکی از شرایط زیر را داشته باشد:

• جرم در مرئی و منظر عام واقع شده باشد.
• دارای شاکی خصوصی باشد.
• به عنف باشد.
•  سازمان‌ یافته باشد.

نکته 2- مرئی و منظر عام، اعم از مکانی است که معمولا مهیای حضور عمومی است، چه در لحظه وقوع جرم کسی در آن محل حضور داشته یا نداشته باشد (مانند سینما در اوقات کاری، کوچه و خیابان)، یا مکانی که مهیای پذیرش عمومی نیست، ولی در برابر دیدگان چند نفر (سه نفر یا بیشتر) واقع شود، مانند ارتکاب عمل منافی عفت در منزل شخصی اما در مقابل چند نفر.[1]

سوالات چهارگزینه‌ای