ماده 1087 قانون مدنی

اگر در نکاح دائم مهر ذکر نشده یا عدم مهر شرط شده باشد نکاح صحیح است و طرفین می‌توانند بعد از عقد مهر را به تراضی معین‌ کنند و، اگر قبل از تراضی بر مَهر معین بین آن ها نزدیکی واقع شود، زوجه مستحق مَهرالمثل خواهد بود.

تفسیر ماده 1087 قانون مدنی

+ هرگاه در نکاح دائم ذکری از مهر نشده، یا عدم مهر ضمن عقد نکاح شرط شده باشد، این عمل را در فقه اسلامی تفویض بضع و زن را مفوضه البضع گویند.

← چون تعیین مهر رکن و شرط اساسی ازدواج دائم نیست، چنین ازدواجی درست است و عدم ذکر مهر یا شرط عدم آن به صحت نکاح لطمه نمی‌زند.[1]

+ این ماده شامل دو مورد است:

۱) موردی که در نکاح دائم مهر ذکر نشده و به تعبیر دیگر، طرفین راجع به مهر سکوت اختیار کرده باشند؛

۲) موردی که‌ عدم مهر شرط شده باشد، یعنی شرط شده باشد که نکاح بدون مهر باشد.

این شرط خود بر دو گونه است:

الف) گاهی مقصود این است که نکاح بدون مهرالمسمی باشد، نه اینکه هیچگونه مهری در آن وجود نداشته باشد. این گونه شرط بی‌شک درست است و بعد از نزدیکی، چنانکه ماده ۱۰۸۷ قانون مدنی مقرر داشته است، مهرالمثل به زن تعلق خواهد گرفت.

ب) گاهی مقصود این است که زن هیچ گونه مهری نداشته باشد. این شرط بی‌شک باطل است؛ زیرا مخالف قاعده امری استحقاق مهر و به تعبیر دیگر، نامشروع می‌باشد. و چون مهر جزء  مقتضای ذات عقد نیست و یک امر تبعی است که نفی آن به ارکان عقد نکاح لطمه نمی‌زند.[1]