ماده 1200 قانون مدنی

نفقه ابوین با رعایت الاقرب‌ فالاقرب به عهده اولاد و اولادِ اولاد است.

تفسیر ماده 1200 قانون مدنی

+ نفقه پدر و مادر فقیر در درجه اول به عهده اولاد است. اگر پدر و مادر فقط یک فرزند داشته باشند، همه نفقه به عهده اوست و اگر چند فرزند داشته باشند، به طور مساوی به پدر و مادر خود نفقه خواهند داد؛ یعنی مشترکا و به نسبت برابر، باید مخارج زندگی پدر و مادر خود را بپردازند و از این لحاظ تفاوتی بین دختر و پسر نیست.[1]