قانون مجازات اسلامی

ماده 137 قانون مجازات اسلامی

قانون مجازات اسلامی » کتاب اول: کلیات » بخش سوم: جرایم » فصل ششم: تکرار جرم

تکرار جرم تعزیری

هر کس به‌ علت ارتکاب جرم عمدی به موجب حکم قطعی به یکی از مجازات های تعزیری از درجه 1 تا درجه 5 محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات، مرتکب جرم عمدی تعزیری درجه 1 تا 6 گردد، حداقل مجازات جرم ارتکابی میانگین بین حداقل و حداکثر مجازات قانونی آن جرم است و دادگاه می‌تواند وی را به بیش از حداکثر مجازات تا یک‌چهارم آن محکوم کند.

ماده 138 قانون مجازات اسلامی ماده 136 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 137 قانون مجازات اسلامی

نکته 1- این ماده بیانگر تکرار جرم در جرایم تعزیری است.


نکته 2- تعریف تکرار جرم: تکرار جرم وصف افعال شخصی است که به موجب حکم قطعی محکومیت کیفری یافته و بعدا مرتکب جرم دیگری شده است که مستلزم محکومیت شدید کیفری است.[1]


نکته 3- مهمترین وجه تمایز تعدد و تکرار جرم، وجود سابقه محکومیت قطعی کیفری است که شرط مهم تحقق تکرار جرم محسوب می‌شود.[1]


محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

ماده 511 قانون آیین دادرسی کیفری:

هر گاه هنگام اجرای حکم معلوم شود محکوم علیه محکومیت های قطعی دیگری داشته است که در اعمال مقررات تکرار جرم موثر است، قاضی اجرای احکام کیفری، پرونده را نزد دادگاه صادر کننده حکم قطعی ارسال می کند. در این صورت، چنانچه دادگاه، محکومیت‏ های سابق را محرز دانست، مطابق مقررات اقدام می نماید.

تبصره – هرگاه حکم در دیوان عالی کشور تایید شده باشد، پرونده به آن مرجع ارسال می‌شود تا چنانچه محکومیت‏ های سابق را محرز دانست، حکم را نقض و پرونده را جهت صدور حکم به دادگاه صادر کننده آن ارسال کند.

منابع

1. شمس ناتری، محمدابراهیم، قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی، ج1، م137، انتشارات میزان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا