ماده 150 قانون آیین دادرسی کیفری
قانون آیین دادرسی کیفری » بخش دوم: کشف جرم و تحقیقات مقدماتی » فصل پنجم: معاینه محل، تحقیق محلی، بازرسی و کارشناسی
کنترل ارتباطات مخابراتی افراد ممنوع است، مگر در مواردی که به امنیت داخلی و خارجی کشور مربوط باشد یا برای کشف جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون لازم تشخیص داده شود. در این صورت با موافقت رئیس کل دادگستری استان و با تعیین مدت و دفعات کنترل، اقدام میشود. کنترل مکالمات تلفنی اشخاص و مقامات موضوع ماده (۳۰۷) این قانون منوط به تایید رئیس قوه قضائیه است و این اختیار قابل تفویض به سایرین نمیباشد.
تبصره ۱- شرایط و کیفیات کنترل ارتباطات مخابراتی به موجب مصوبه شورای عالی امنیت ملی تعیین میشود.
تبصره ۲- کنترل ارتباطات مخابراتی محکومان جز به تشخیص دادگاه نخستین که رای زیر نظر آن اجرا میشود یا قاضی اجرای احکام ممنوع است.
ماده 151 قانون آیین دادرسی کیفریماده 149 قانون آیین دادرسی کیفری
تفسیر ماده 150 قانون آیین دادرسی کیفری
نکته 1- کنترل ارتباطات مخابراتی افراد فقط در دو دسته از جرایم امکان پذیر است:
- مواردی که به امنیت داخلی و خارجی کشور مربوط باشد.
- برای کشف جرائم موضوع بندهای الف تا ت ماده ۳۰۲ لازم تشخیص داده شود.
نکته 2- کنترل مکالمات تلفنی اشخاص و مقامات موضوع ماده (۳۰۷) علاوه بر رییس کل دادگستری استان، باید به تایید رئیس قوه قضائیه نیز برسد و این اختیار قابل تفویض به سایرین نمیباشد.
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
بازرسی و نرساندن نامهها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.
منابع
1. خالقی، علی، نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری، ص182، انتشارات شهر دانش.