قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 174 قانون آیین دادرسی کیفری

قانون آیین دادرسی کیفری » بخش دوم: کشف جرم و تحقیقات مقدماتی » فصل ششم: احضار و تحقیق از متهم، شهود و مطلعان » مبحث اول: احضار، جلب و تحقیق از متهم

هرگاه ابلاغ احضاریه به لحاظ معلوم نبودن محل اقامت متهم ممکن نباشد و اقدامات برای دستیابی به متهم به نتیجه نرسد و ابلاغ نیز به طریق دیگر میسر نگردد، متهم از طریق انتشار یک نوبت آگهی در یکی از روزنامه‏ های کثیرالانتشار ملی یا محلی و با ذکر عنوان اتهام و مهلت یک ماه از تاریخ نشر آگهی، احضار می‌شود. در این صورت، بازپرس پس از انقضای مهلت مقرر به موضوع رسیدگی و اظهار عقیده می‌کند.

تبصره- در جرائمی که به تشخیص بازپرس، حیثیت اجتماعی متهم، عفت یا امنیت عمومی اقتضا کند، عنوان اتهام در آگهی موضوع این ماده ذکر نمی‌شود.

ماده 175 قانون آیین دادرسی کیفریماده 173 قانون آیین دادرسی کیفری

تفسیر ماده 174 قانون آیین دادرسی کیفری

نکته 1- طبق تبصره 1 ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی، ابلاغ اوراق در هر یک از محل سکونت یا کار به عمل می‌آید. اما مواد 174 و 344 و 394 قانون آیین دادرسی کیفری استثنا این حکم است و امکان ابلاغ احضاریه از طریق انتشار آگهی در روزنامه را پیش بینی کرده است. برای اینکه ابلاغ احضاریه از طریق روزنامه انجام شود وجود هر سه شرط زیر لازم است:

  • ابلاغ احضاریه به لحاظ معلوم نبودن محل اقامت متهم ممکن نباشد.
    نشر اگهی در روزنامه برای ابلاغ احضاریه مربوط به زمانی است که متهم شناخته شده، ولی اقامتگاه او معلوم نباشد، چنانچه متهم در اقامتگاه خود حضور نداشته باشد، و یا اصلا ناشناخته بماند و به دلیل عدم شناسایی وی، اقامتگاه او معلوم نگردد، از طریق نشر آگهی احضار نخواهد شد.[1]
  • اقدامات برای دستیابی به متهم به نتیجه نرسد.
    منظور از دستیابی، دستگیری نیست، زیرا هنوز ابلاغ احضاریه برای حضور در وقت مقرر صورت نگرفته است تا بتوان او را جلب نمود. و منظور دستیابی به نشانی محل اقامت متهم جهت ابلاغ می باشد.[1]
  • ابلاغ نیز به طریق دیگر (مانند تلفن، ایمیل، نمابر و …) میسر نگردد.

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

ماده 344 قانون آیین دادرسی کیفری:

هرگاه ابلاغ احضاریه به علت معلوم نبودن محل اقامت متهم ممکن نباشد و به طریق دیگر نیز ابلاغ احضاریه مقدور نشود، وقت رسیدگی تعیین و مفاد احضاریه یک نوبت در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار ملی یا محلی آگهی می‌شود. تاریخ انتشار آگهی تا روز رسیدگی نباید کمتر از یک ماه باشد. چنانچه نوع اتهام با حیثیت اجتماعی متهم یا عفت عمومی منافی باشد در آگهی قید نمی‌شود.


ماده 394 قانون آیین دادرسی کیفری:

هرگاه متهم متواری باشد یا دسترسی به وی امکان نداشته باشد و احضار و جلب او برای تعیین وکیل یا انجام تشریفات راجع به تشکیل جلسه مقدماتی یا دادرسی مقدور نباشد و دادگاه حضور متهم را برای دادرسی ضروری تشخیص ندهد، به تشکیل جلسه مقدماتی مبادرت می‌ورزد و در غیاب متهم، اقدام به رسیدگی می‌کند، مگر آنکه دادستان احضار متهم را ممکن بداند که در این صورت دادگاه پس از تقاضای دادستان، مهلت مناسبی برای احضار یا جلب متهم به وی می‌دهد. مهلت مذکور نباید بیشتر از پانزده روز باشد.

تبصره ۱- در هر مورد که دادگاه بخواهد رسیدگی غیابی کند، باید از قبل قرار رسیدگی غیابی صادر کند. در این قرار، موضوع اتهام و وقت دادرسی و نتیجه‌ عدم حضور قید و مراتب دو نوبت به فاصله ده روز در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار ملی یا محلی آگهی می‌شود. فاصله بین تاریخ آخرین آگهی و وقت دادرسی نباید کمتر از یک ماه باشد.

تبصره ۲- هرگاه متهمان متعدد و بعضی از آنان متواری باشند، دادگاه نسبت به متهمان حاضر شروع به رسیدگی می‌نماید و در مورد غایبان به ترتیب فوق رسیدگی می‌کند.


ماده 616 قانون آیین دادرسی کیفری:

هرگاه ابلاغ احضاریه به‌علت معلوم نبودن محل اقامت متهم ممکن نباشد و این امر به ‌طریق دیگری هم مقدور نباشد با موافقت رئیس سازمان قضائی استان یا معاون وی، متهم یک نوبت به‌وسیله یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار کشوری یا محلی و با درج مهلت یک ‌ماه از تاریخ نشر آگهی، احضار می‌شود، چنانچه متهم پس از انقضای مهلت مقرر حضور نیابد، رسیدگی طبق مقررات ادامه می‌یابد.

تبصره‌- در جرم فرار از خدمت، ابلاغ احضاریه به آخرین نشانی محل اقامت متهم که در پرونده کارگزینی وی موجود است، ابلاغ قانونی محسوب می‌شود و رسیدگی بر طبق مقررات و بدون رعایت تشریفات نشر آگهی ادامه می‌یابد.


ماده 22 قانون صدور چک:

در صورتی که به متهم دسترسی حاصل نشود، آخرین نشانی متهم در بانک محال‌علیه اقامتگاه قانونی او محسوب می‌شود و هرگونه ابلاغی به نشانی مزبور به عمل می‌آید. هرگاه متهم حسب مورد به نشانی بانکی یا نشانی تعیین‌شده شناخته نشود یا چنین محلی وجود نداشته باشد گواهی مامور به منزله ابلاغ اوراق تلقی می‌شود و رسیدگی بدون لزوم احضار متهم وسیله مطبوعات ادامه خواهد یافت.

منابع

1. خالقی، علی، نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری، ص197، انتشارات شهر دانش.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا