ماده 193 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب اول: در عقود و تعهدات به طور کلی » فصل دوم: در شرایط اساسی برای صحت معامله » مبحث اول: در قصد طرفین و رضای آنها
انشاء معامله ممکن است به وسیله عملی که مُبَیِنِ قصد و رضا باشد مثل قبض و اقباض حاصل گردد مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد.
تفسیر ماده 193 قانون مدنی
+ طرفین معامله می توانند، حتی در صورتی که به کار بردن الفاظ برای ایشان ممکن باشد، قصد خود را به وسیله عملی اظهار کنند، مگر در موردی که قانون صریحاً به کار بردن الفاظ را لازم شمرده است، مانند نکاح.[1]
+ معاطات: الفاظ در عقود جنبه طریقیت دارند و در صورتی که خصوصیتی در لفظ نباشد و فقط برای تفهیم مقصود به کار رود، هر فعلی که بتواند مانند لفظ مقصود فاعل را بفهماند برای انعقاد عقد کافی میباشد. این نوع از معامله را فقهای اسلام معاطات نامند.[2]
نکاح واقع میشود به ایجاب و قبول به الفاظی که صریحا دلالت بر قصد ازدواج نماید.
منابع
1. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 77، تهران، انتشارات میزان.
2. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 228، تهران، انتشارات اسلامیه.