قانون مدنی

ماده 208 قانون مدنی

قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات‌ » باب اول‌: در عقود و تعهدات به طور کلی‌ » فصل دوم: در شرایط اساسی برای صحت معامله » مبحث اول: در قصد طرفین و رضای آن‌ها

مجرد خوف از کسی بدون آنکه از طرف آن کس تهدیدی شده باشد اکراه محسوب نمی‎شود.

تفسیر ماده 208 قانون مدنی

+ بیم و هراس بدون آنکه تهدید مستقیماً اعمال گردد موجب اکراه نخواهد بود مثلاً هرگاه کدخدای قریه‌ای قطعاتی از زمین‌های کشاورزان را به تهدید و ایذاء خریده است و کشاورز دیگری که نسبت به او هیچگونه تهدیدی به عمل نیامده از ترس آنکه روزی مورد اذیت و آزار کدخدا قرار گیرد زمین خود را به او بفروشد، معامله مزبور را نمی‌توان به عنوان اکره غیر نافذ دانست.[1]


+ برای تحقق اکراه، انجام اعمال تهدید آمیز از طرف یکی از متعاملین یا شخص ثالثی لازم است.

مثلا اگر رییس موسسه ای به کارمندش معامله ای را پیشنهاد کند و او از ترس اخراج از موسسه حاضر به انجام معامله شود، بدون آنکه تهدیدی در میان باشد، معامله صحیح و نافذ است. همچنین است اگر پسری از ترس (آمیخته با احترام) پدرش و بی آنکه تهدیدی از جانب وی صورت گرفته باشد، قراردادی با او ببندد.[2]


+ تحلیل روانی «خوف» از دیگران نشان می‌دهد که گاه آمیخته با حرمت و محبت است و گاه نتیجه منش ناپسندی که زورگوی خودپرست اختیار می کند: در گروه نخست نفوذ معنی کارگزار است و در گروه دوم تهدید ضمنی.[3]

 

منابع

1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 241، تهران، انتشارات اسلامیه.

2. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 123، تهران، انتشارات میزان.

3. کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قراردادها، ج1، ش 260، تهران، انتشارات گنج دانش.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا