ماده 210 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث سوم: اسناد » الف: مواد عمومی
ابراز دفاتر بازرگانی
چنانچه یکی از طرفین به دفتر بازرگانی طرف دیگر استناد کند، دفاتر نامبرده باید در دادگاه ابراز شود. در صورتی که ابراز دفاتر در دادگاه ممکن نباشد، دادگاه شخصی را مامور مینماید که با حضور طرفین دفاتر را معاینه و آنچه لازم است خارج نویسی نماید.
هیچ بازرگانی نمیتواند به عذر نداشتن دفتر از ابراز و یا ارائه دفاتر خود امتناع کند، مگر اینکه ثابت نماید که دفتر او تلف شده یا دسترسی به آن ندارد. هرگاه بازرگانی که به دفاتر او استناد شده است از ابراز آن خودداری نماید و تلف یا عدم دسترسی به آن را هم نتواند ثابت کند، دادگاه میتواند آن را از قرائن مثبته اظهار طرف قرار دهد.
تفسیر ماده 210 قانون آیین دادرسی مدنی
+ این ماده ناظر به پروندههایی است که حداقل یک طرف آن تاجر است. زیرا، مطابق مقررات قانون تجارت، فقط تاجران مکلف اند که دفتر بازرگانی داشته باشند.[1]
هر تاجری به استثنای کسبه جزء مکلف است دفاتر ذیل یا دفاتر دیگری را که وزارت عدلیه به موجب نظامنامه قائممقام این دفاتر قرار میدهد داشته باشد:
۱) دفتر روزنامه.
۲) دفتر کل.
۳) دفتر دارایی.
۴) دفتر کپیه.
منابع
1. حیاتی، علی عباس، آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق کنونی، ص330، انتشارات میزان.