ماده 233 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث چهارم: گواهی
صلاحیت گواه و موارد جرح وی
صلاحیت گواه و موارد جرح وی برابر شرایط مندرج در بخش چهارم از کتاب دوم، در امور کیفری، این قانون می‌باشد.
تفسیر ماده 233 قانون آیین دادرسی مدنی
+ شرط نداشتن رابطه خویشاوندی گواه با یکی از اصحاب دعوا در قانون مجازات اسلامی که شرایط گواه را پیش بینی کرده نیامده است. و قانون مدنی نیز در خصوص این شرط ساکت می‌باشد.
بنابراین نبودن رابطه خویشاوندی بین گواه و یکی از اصحاب دعوا از شرایط گواه شمرده نمی‌شود. اگرچه وجود رابطه خویشاوندی از موارد جرح نمی‌باشد؛ اما وجود این رابطه می‌تواند «در ارزش و تاثیر» گواهی که به موجب ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی تشخیص آن با دادگاه است موثر باشد.[1]
نکات ⇐ صلاحیت گواه و موارد جرح وی
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
تبصره ماده 322 قانون آیین دادرسی کیفری:
رابطه خادم و مخدومی و قرابت نسبی یا سببی مانع از پذیرش شهادت شرعی نیست.
منابع
1. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج3، ش382، انتشارات دراک.