ماده 25 قانون مجازات اسلامی

مجازات‌های تبعی

محکومیت قطعی کیفری در جرایم عمدی، پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان، در مدت زمان مقرر در این ماده محکوم را از حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم می‌کند:

الف) هفت سال در محکومیت به مجازات‌های سالب حیات و حبس ابد از تاریخ توقف اجرای حکم اصلی

ب) سه سال در محکومیت به قطع عضو، قصاص عضو در صورتی که دیه جنایت وارد شده بیش از نصف دیه مجنی علیه باشد، نفی بلد و حبس تا درجه چهار

پ) دو سال در محکومیت به شلاق حدی، قصاص عضو در صورتی که دیه جنایت وارد شده نصف دیه مجنی علیه یا کمتر از آن باشد و حبس درجه پنج

تبصره ۱- در غیر موارد فوق، مراتب محکومیت در پیشینه کیفری محکوم درج می‌شود لکن در گواهی‌های صادره از مراجع ذیربط منعکس نمی‌گردد مگر به درخواست مراجع قضائی برای تعیین یا بازنگری در مجازات.

تبصره ۲- در مورد جرائم قابل گذشت در صورتی که پس از صدور حکم قطعی با گذشت شاکی یا مدعی خصوصی، اجرای مجازات موقوف شود اثر تبعی آن نیز رفع می‌شود.

تبصره ۳- در عفو و آزادی مشروط، اثر تبعی محکومیت پس از گذشت مدت‌های فوق از زمان عفو یا اتمام مدت آزادی مشروط رفع می‌شود. محکوم در مدت زمان آزادی مشروط و همچنین در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم می‌گردد.

« ماده 26 قانون مجازات اسلامی ماده 24 قانون مجازات اسلامی »

تفسیر ماده 25 قانون مجازات اسلامی

+ موضوع ماده، مجازات تبعی است.

+ فقط محکومیت قطعی کیفری، مجازات تبعی دارد.

+ فقط جرایم عمدی، دارای مجازات تبعی هستند.

+ به جز موارد الف، ب و پ در ماده مزبور سایر محکومیت ها فاقد مجازات تبعی است.

+ فقط حبس درجه یک تا پنج مجازات تبعی دارد و سایر مجازات های تعزیری از جمله جزای نقدی، شلاق، حبس درجه شش تا هشت و … فاقد مجازات تبعی است.

+ در بند های «ب» و «پ» ملاک، دیه مجنی‌ٌعلیه است.

+ تبصره 2 و 3 بسیار مهم.

نکات ⇐ مجازات‌های تبعی

–