ماده 269 قانون آیین دادرسی کیفری
قانون آیین دادرسی کیفری » بخش دوم: کشف جرم و تحقیقات مقدماتی » فصل هشتم: اقدامات بازپرس و دادستان پس از ختم تحقیقات
در هر مورد که دادستان با عقیده بازپرس مخالف باشد و بازپرس بر عقیده خود اصرار کند، پرونده برای حل اختلاف، به دادگاه صالح ارسال و طبق تصمیم دادگاه عمل می‌شود.
ماده 270 قانون آیین دادرسی کیفریماده 268 قانون آیین دادرسی کیفری
تفسیر ماده 269 قانون آیین دادرسی کیفری
نکته 1- اصل بر عدم تبعیت مقام تحقیق (بازپرس) از نظر مقام تعقیب (دادستان) است. خلاف آن امری استثنایی است که در موارد زیر مشخص شده است:
- چنانچه بازپرس ملائت کفیل را نپذیرد باید این امر به موافقت دادستان هم برسد.(ماده 221)
- در مواردی که دادستان تحقیقات را کامل نداند.(ماده 266)[1]
ماده 271 قانون آیین دادرسی کیفری:
مرجع حل اختلاف بین دادستان و بازپرس و رسیدگی به اعتراض شاکی یا متهم نسبت به قرارهای قابل اعتراض، با دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به آن اتهام را دارد. چنانچه دادگاه انقلاب یا دادگاه کیفری یک در حوزه قضائی دادسرا تشکیل نشده باشد، دادگاه کیفری دو محل، صالح به رسیدگی است.
منابع
1. خالقی، علی، نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری، ص302، انتشارات شهر دانش.