ماده 274 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب اول: در عقود و تعهدات به طور کلی » فصل ششم: در سقوط تعهدات » مبحث اول: در وفای به عهد
اگر متعهدله اهلیت قبض نداشته باشد تادیه در وجه او معتبر نخواهد بود.
تفسیر ماده 274 قانون مدنی
+ تادیه دین به شخص متعهدله باعث سقوط تعهد و برائت ذمّه است، مشروط براینکه متعهدله اهلیت قبض داشته باشد. قبض مورد تعهد مانند تادیه آن، یک نوع تصرف در مال است و از این رو اهلیت دریافت کننده برای حفظ حقوق و جلوگیری از زیان دیدن او لازم است.
بنابراین اگر بستانکار صغیر باشد، دین را باید به ولی یا قیم او پرداخت و تادیه دین به خود صغیر نافذ نخواهد بود؛ مگر اینکه ثابت شود که محجور مورد تادیه را به ولی یا قیم خود داده و از عدم اهلیت زیانی ندیده است. البته تادیه به صغیر ممیز یا غیررشید که ماذون در قبض باشد نیز معتبر است.[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 265، تهران، انتشارات میزان، چاپ سی و ششم، 1400.
.