ماده 313 قانون مجازات اسلامی

تعریف قسامه

قسامه عبارت از سوگندهایی است که در صورت فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر و وجود لوث، شاکی برای اثبات جنایت عمدی یا غیرعمدی یا خصوصیات آن و متهم برای دفع اتهام از خود اقامه می‌کند.

« ماده 314 قانون مجازات اسلامی ماده 312 قانون مجازات اسلامی »

تفسیر ماده 313 قانون مجازات اسلامی

+ قسامه در لغت اسم است برای اولیایی که برای ادعای خود سوگند یاد می‌کنند. در اصطلاح فقیهان، اسم سوگندهایی است که بر اولیای دم تقسیم می‌گردد. برخی گفته اند، قسامه نام سوگندهایی است که بر اولیای دم تقسیم می‌شود و از قسم که همان سوگند است اخذ گردیده و گفته شده قسامه نام اولیا می‌باشد که برای اثبات قتل بر مدعی علیه سوگند ادا نمایند.[1]

+ تصریح به «… برای اثبات جنایت عمدی یا غیرعمد …» بدین معناست که قسام به عنوان یکی از ادله اثبات به طور انحصاری فقط در باب جنایات قابل اعمال بوده و در سایر جرایم، نمی توان بدان استناد جست.[1]