ماده 416 قانون مدنی

هر یک از متعاملین که در معامله غَبن فاحش داشته باشد، بعد از علم به غبن، می‌تواند معامله را فسخ کند.

تفسیر ماده 416 قانون مدنی

+ غَبن در لغت به معنی خدعه است و در اصطلاح خیار غبن، اختیاری است که قانون در اثر عدم تعادل ارزش معاوضه مبیع با ثمن، به متضرر داده است که می‌تواند معامله را فسخ و یا به همان نحو قبول نماید.[1]

+ نامیدن خیار مزبور به خیار غبن از نظر آن است که یکی از طرفین معامله، اغلب در اثر خدعه، دیگری را مغبون می‌نماید. کسی که در معامله متضرر شده مغبون و طرف او را غابِن گویند.[1]

+ غبن در لغت به معنی گول زدن و فریب دادن است و خیار غبن در اصطلاح حقوقی اختیاری است برای فسخ قرارداد که قانونگذار در صورت عدم تعادل فاحش عوضین به طرفی که مغبون و متضرر گردیده داده است.[2]