ماده 607 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب سوم: در عقود معینه مختلفه » فصل نهم: در ودیعه » مبحث اول: در کلیات
ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد برای آنکه آن را مجاناً نگاه دارد.
ودیعه‌گذار مُودِع و ودیعه‌گیر را مُستودِع یا امین می‌گویند.
تفسیر ماده 607 قانون مدنی
+ نام دیگر مستودع، «وَدَعی» می‌باشد.
+ قید «مجاناٌ» در ماده ۶۰۷ قانون مدنی برای بیان تفاوت بین اجیر کردن شخص برای حفاظت و امین قرار دادن است. با وجود این، شرط پاداش یا حق حفاظت ضمن عقد ودیعه با مقتضای آن منافات ندارد، زیرا شرط عوض چهره فرعی دارد و عقد را به مبادله منفعت با اجرت تبدیل نمی‌کند.[1]
+ تعریف ودیعه: عقدی است که به موجب آن برای نگاه داری مجانی از مالی به دیگری نیابت داده می‌شود.[2]
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، م607، انتشارات میزان.
2. کاتوزیان، ناصر، عقود معین، ج4، ش6، انتشارات گنج دانش.