ماده 692 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب سوم: در عقود معینه مختلفه » فصل چهاردهم: درضمان عقدی » مبحث اول: در کلیات
در دین حال ممکن است ضامن برای تادیه آن اجلی معین کند، و همچنین میتواند در دین موجل تعهد پرداخت فوری آن را بنماید.
تفسیر ماده 692 قانون مدنی
+ از نظر تحلیلی عقد مزبور در حقیقت مرکب از دو امر است: یکی انتقال دین و دیگری قراردادی نسبت به موعد پرداخت که طرفین توافق مینمایند دین مورد ضمان را در چه زمانی تادیه بنماید.
مثلا هرگاه کسی که پس از دو سال حق مطالبه طلب خود را از مدیون دارد در مجلسی راجع به طلب خود از او انتقال میکند، یکی از دوستان صمیمی مدیون که در مجلس حضور دارد و این امر را برخورد گران ببیند، میتواند ضمانت مدیون را بدون اجل بنماید و فوری بپردازد. همچنانی که میتواند بدون تعهد دین او را تادیه کند.[1]
هرگاه ضمان مدت داشته باشد مضمونله نمیتواند قبل از انقضاءِ مدت مطالبه طلب خود را از ضامن کند اگرچه دین حال باشد.
در ضمان حال مضمونله حق مطالبه طلب خود را دارد اگرچه دین موجل باشد.
هرگاه دین مدت داشته و ضامن قبل از موعد آن را بدهد مادام که دین حال نشده است نمیتواند از مدیون مطالبه کند.
منابع
1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 2، ص381، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست و نهم، 1400.