ماده 716 قانون مدنی

در صورتی که دین حال باشد، هر وقت ضامن ادا کند می‌تواند رجوع به مضمون‌عنه نماید، هر چند ضمان مدت داشته و موعد آن نرسیده‌ باشد، مگر آنکه مضمون‌عنه اذن به ضمان موجل داده باشد.

تفسیر ماده 716 قانون مدنی

+ متعهد را ضامن، طرف دیگر را مضمون‌له، و شخص ثالث را مضمون‌عنه یا مدیون اصلی می‌گویند.

+ در موردی که دین حال است، ضامن می‌تواند آن را به طور موجل یا حال برعهده گیرد. مدت پرداخت دین تنها در روابط ضامن و طلبکار موثر است، وگرنه، در رابطه ضامن و بدهکار، در هر زمان که پرداخته شود، ضامن حق رجوع به مضمون عنه را دارد.

← با وجود این، چون مبنای حق ضامن اذن مضمون عنه است، هرگاه او به ضمان موجل اذن داده باشد، و ضامن پیش از فرارسیدن اجل طلب مضمون له را بپردازد، نمی‌تواند تا زمانی که اجل نرسیده است به مضمون عنه رجوع کند (بخش اخیر ماده ۷۱۶ قانون مدنی).[1]

سوالات چهارگزینه‌ای