ماده 724 قانون مدنی

حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی از ذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل می‌گردد.

‌مدیون را مُحیل، طلبکار را مُحتال، شخص ثالث را مُحال‌علیه می‌گویند.

تفسیر ماده 724 قانون مدنی

+ اوصاف حواله:

۱) حواله یکی از عقود معین است.

۲) اثر حواله، انتقال دین از ذمه محیل به شخصی ثالثی است که حواله بر عهده او صادر می‌شود.

۳) حواله عقدی تبعی است و تنها در صورتی واقع می‌شود که محیل مدیون به محتال باشد.[1]