ماده 742 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب سوم: در عقود معینه مختلفه » فصل شانزدهم: در کفالت
اگر در کفالت محل تسلیم معین نشده باشد، کفیل باید مکفول را در محل عقد تسلیم کند، مگر اینکه عقد منصرف به محل دیگر باشد.
تفسیر ماده 742 قانون مدنی
+ مکان احضار:
۱) باید به قصد مشترک دو طرف رجوع کرد:
برای احراز این قصد، مطمئنترین وسیله توجه به مفاد عقد است. باید دید آنان خود چه عملی را برای انجام تعهد برگزیده اند.
۲) هرگاه از قرارداد و قراین اطراف آن و عرف نتوان به قصد مشترک پی برد:
قانون گذار فرض کرده است که محل تسلیم در محل وقوع عقد باید انجام گیرد. این فرض در صورتی اعتبار دارد که قرینهای برخلاف آن موجود نباشد.
برای مثال، اگر عقد کفالت در شهری خارج از اقامتگاه مکفول له و محل دادگاه صالح و هنگام مسافرت موقت او شود، روشن است که احضار مکفول در آن محل به کار مکفولله نمیآید و نمیتواند چنین مکانی محل مورد تراضی آنان باشد.[1]
انجام تعهد باید در محلی که عقد واقع شده به عمل آید مگر اینکه بین متعاملین قرارداد مخصوصی باشد یا عرف و عادت ترتیب دیگری اقتضا نماید.
مبیع باید در محلی تسلیم شود که عقد بیع در آنجا واقع شده است، مگر این که عرف و عادت مقتضی تسلیم در محل دیگر باشد و یا در ضمن بیع محل مخصوصی برای تسلیم معین شده باشد.
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، عقود معین، ج4، ش294، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ سیزدهم، 1401.