ماده 793 قانون مدنی

راهن نمی‌تواند در رهن تصرفی کند که منافی حق مرتهن باشد، مگر به اذن مرتهن.

تفسیر ماده 793 قانون مدنی

+ راهِن: رهن دهنده (بدهکار)

+ مُرتَهِن: رهن گیرنده (طلبکار)

+ فرقی نمی‌نماید که تصرف راهن در عین مرهونه عملیات حقوقی باشد مانند انتقال عین یا منفعت یا تصرف مادی باشد مانند تخریب بناء خانه یا قطع اشجار باغ هرگاه خانه یا باغ مورد رهن باشد زیرا در اثر رهن، عین مرهونه وثیقه دین راهن قرار می‌گیرد تا چنانچه راهن دین خود را در موعد مقرر تادیه ننماید مرتهن بتواند فروش آن را بخواهد و از ثمن فروش استیفاء طلب کند.

بنابراین راهن نمی‌تواند تصرفاتی بنماید که موجب تلف موضوع رهن گردد یا منقصتی در آن پیدا شود که به فروش نرود یا رغبت خریداران به آن کم شود.[1]