ماده 820 قانون مدنی

هرگاه معلوم شود که مبیع حین‌البیع معیوب بوده و مشتری ارش گرفته است، شفیع در موقع اخذ به شفعه مقدار ارش را از ثمن کسر‌ می‌گذارد.

حقوق مشتری در مقابل بایع راجع به درک مبیع همان است که در ضمن عقد بیع مذکور شده است.

تفسیر ماده 820 قانون مدنی

+ زیرا شفیع در موقع اخذ به شفعه باید ثمن را به خریدار بدهد و در مورد مزبور ثمن در حقیقت مقداری است که پس از کسر ارش نزد بایع باقی مانده است.

هرگاه مشتری با استحقاق خود به اخذ ارش از آن صرف نظر نماید مانند آن است که مشتری بیش از مقدار ثمن به بایع پرداخته است لذا در این صورت مانند صورت قبل شفیع در موضع اخذ به شفعه مقدار ارش را کسر می‌گذارد.[1]