قواعد عمومی قراردادها
خیارات (مواد 396 تا 457 قانون مدنی)
+ تعریف خیار: خیار در لغت به معنی اختیار است. خیار در اصطلاح حقوقی، اختیاری است که به موجب قانون برای فسخ قرارداد به یکی از طرفین قرارداد یا هر دو یا شخص ثالثی داده شده است.
انواع خیارات:
- خیار مجلس (ماده 397 قانون مدنی)
- خیار حیوان (ماده 398 قانون مدنی)
- خیار شرط (مواد 399 تا 401 قانون مدنی)
- خیار تاخیر ثمن (مواد 402 تا 409 قانون مدنی)
- خیار رویت و تخلف وصف (مواد 410 تا 415 قانون مدنی)
- خیار غبن (مواد 416 تا 421 قانون مدنی)
- خیار عیب (مواد 422 تا 437 قانون مدنی)
- خیار تدلیس (مواد 438 تا 440 قانون مدنی)
- خیار تبعض صفقه (مواد 441 تا 443 قانون مدنی)
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
- خیارات (مواد 396 تا 457 قانون مدنی)
- خیار مجلس (ماده 397 قانون مدنی)
- خیار حیوان (ماده 398 قانون مدنی)
- خیار شرط (مواد 399 تا 401 قانون مدنی)
- خیار تاخیر ثمن (مواد 402 تا 409 قانون مدنی)
- خیار رویت و تخلف وصف (مواد 410 تا 415 قانون مدنی)
- خیار غبن (مواد 416 تا 421 قانون مدنی)
- خیار عیب (مواد 422 تا 437 قانون مدنی)
- خیار تدلیس (مواد 438 تا 440 قانون مدنی)
- خیار تبعض صفقه (مواد 441 تا 443 قانون مدنی)
- احکام خیارات به طور کلی (مواد 445 تا 457 قانون مدنی)
- بیع شرط (مواد 458 تا 463 قانون مدنی)