قواعد عمومی قراردادها

خیار شرط (مواد 399 تا 401 قانون مدنی)

تعریف خیار شرط: هرگاه در معامله شرط شود که یکی از متعاملین یا هر دو یا شخص ثالثی حق فسخ معامله را در مدت معین داشته باشد، این معامله خیاری و حق فسخی که در آن پیش بینی شده است خیار شرط نامیده می‌شود.

امکان شرط خیار (399)

نکته: در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای بایع یا مشتری یا هر دو یا شخص خارجی اختیار فسخ معامله باشد.


نکته: درج شرط خیار، مختص عقود لازم است و در عقد نکاح و وقف و ضمان، خیار شرط راه ندارد.(سراسری 96)


نکته: خیار شرط وقتی ایجاد می‌شود که ضمن عقد به یکی از طرفین یا هر دو یا ثالث اختیار فسخ معامله داده شود.(سراسری 85)

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

ترتیبی که بهاداد برای خواندن مطالب بخش خیارات به شما پیشنهاد می‌کند:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا