عقد مضاربه (مواد 546 تا 560 قانون مدنی)

تعریف مضاربه (546)

+ مُضارِبه عقدی است که به موجب آن اَحَدِ متعاملین سرمایه می‌دهد با قید اینکه طرف دیگر با آن تجارت کرده و در سود آن شریک ‌باشند.

← صاحب سرمایه مالک و عامل مُضارِب نامیده می‌شود.

¶ مضابه دو طرف دارد که یکی مالک است و دیگری مضارب. مالک سرمایه‌ای معین در اختیار مضارب قرار می‌دهد و مضارب با سرمایه مذکور به عنوان عامله به تجارت می‌پردازد.

+ اوصاف عقد مضاربه:

1) مضاربه عقدی است معوض: زیرا یک طرف سرمایه را تامین می‌کند و دیگری کار خود را در میان می‌گذارد.

2) مضاربه عقدی است عهدی: بر این اساس مالک تعهد به پرداخت سرمایه دارد و دیگری تعهد بر امر تجارت با سرمایه مذکور را می‌نماید و هر دو تعهد بر تقسیم سود با یکدیگر را دارند.

 سرمایه (547)

نکته: سرمایه باید وجه نقد باشد.

لزوم تعیین حصه به نحو اشاعه (548)

نکته: حصه هر یک از مالک و مضارب در منافع باید جزء مشاع از کل از قبیل ربع یا ثلث و غیره باشد.

لزوم تعیین حصه و حکومت عرف (549)

نکته: حصه‌های مزبوره در ماده فوق باید در عقد مضاربه معین شود مگر اینکه در عرف منجزاً معلوم بوده و سکوت در عقد منصرف به آن‌ گردد.