ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری

حل اختلاف بین بازپرس و دادستان و رسیدگی به اعتراض شاکی یا متهم نسبت به قرارهای قابل اعتراض، در جلسه فوق‏‌العاده دادگاه صورت می‌گیرد. تصمیم دادگاه در این خصوص قطعی است، مگر در مورد قرارهای منع یا موقوفی تعقیب در جرایم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون که در صورت تایید، این قرارها مطابق مقررات قابل تجدیدنظر است.

ماده 274 قانون آیین دادرسی کیفریماده 272 قانون آیین دادرسی کیفری

تفسیر ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری

نکته 1- اگر شاکی یا متهم نسبت به قراری اعتراض کرده باشند رای دادگاه در مورد اعتراض به این قرار قطعی است مگر، قرارهای منع تعقیب یا موقوفی تعقیب در جرایم موضوع بندهای الف تا ت ماده (۳۰۲) در صورتی که دادگاه قرار صادره را تایید کرده باشد، تصمیم دادگاه قطعی نبوده و قابل اعتراض در دیوان عالی کشور خواهد بود.(رای وحدت رویه شماره 754 مورخ 1395/08/25)

نکته 2- اگر قرارهای منع تعقیب یا موقوفی تعقیب در اثر اختلاف میان بازپرس و دادستان جهت حل اختلاف در دادگاه مطرح شده باشد، تصمیم دادگاه در این خصوص قطعی است، زیرا در این موارد دادگاه حل اختلاف می کند، نه تایید و نقص.[1]

نکته 3- جلسه فوق‌العاده یعنی جلسه بدون تعیین وقت قبلی. بنابراین، طرفین به این جلسه دعوت نمی‌شوند.[1] پس درجلسه فوق‌العاده، دادگاه بدون تعیین وقت رسیدگی و بدون دعوت از طرفین اقدام به رسیدگی می‌کند.