قانون مدنی

ماده 684 قانون مدنی

قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات‌ » باب سوم: در عقود معینه مختلفه » فصل چهاردهم: درضمان عقدی » مبحث اول: در کلیات

عقد ضَمان عبارت است از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.

متعهد را ضامن، طرف دیگر را مضمون‌له، و شخص ثالث را مضمون‌عنه یا مدیون اصلی می‌گویند.

تفسیر ماده 684 قانون مدنی

+ کلمه «ضمان» در اصطلاح فقهاء به معنی «تعهد» و «بر عهده گرفتن» است، و در حقوق کنونی گاه مرادف با «مسئولیت» نیز به کار می‌رود.[1]


+ در اصطلاح حقوقی ضمان دارای دو معنی است: معنی اعم و آن تعهد به مال و یا نفس انسان است و به این معنی ضمان شامل حواله و کفالت می‌شود و معنی اخص و آن تعهد به مال است که در ذمه دیگری قرار دارد که ضمان عقدی می‌باشد.[2]

 

ماده 698 قانون مدنی:

بعد از اینکه ضمان به طور صحیح واقع شد ذمه مضمون عنه بری و ذمه ضامن به مضمون‌له مشغول می‌شود.

منابع

1. کاتوزیان، ناصر، عقود معین، ج4، ش132، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ سیزدهم، 1401.

2. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 2، ص365، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست‌ و نهم، 1400.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا