ماده 19 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب
آرای زیر قابل درخواست تجدیدنظر می‌باشد تا چنانچه مرجع تجدیدنظر پس از رسیدگی پی به اشتباه بین حکم و یا عدم صلاحیت دادگاه ببرد و رای را نقض و رسیدگی مجدد نماید.
الف – احکام:
1 – اعدام و رجم.
2 – حدود، قصاص نفس و اطراف.
3 – مصادره و ضبط اموال.
4 – دیه بیش از خمس دیه کامل.
5 – در صورتی که حداکثر مجازات قانونی جرم بیش از 6 ماه حبس یا شلاق یا بیش از یک میلیون ریال جزای نقدی باشد.
6 – حکمی که خواسته آن از یک میلیون ریال متجاوز باشد.
7 – حکمی که مستند به اقرار خوانده در دادگاه نباشد.
8 – حکمی که مستند به رای یک یا چند نفر کارشناس که طرفین کتباً رای آنان را قاطع دعوی قرار داده باشند، نباشد.
9 – حکم راجع به متفرعات دعوی در صورتی که حکم راجع با اصل دعوی قابل تجدید نظر باشد.
10 – حکم راجع به نکاح و طلاق و فسخ نکاح و مهر.
11 – حکم راجع به نسب و وصیت و وصایت و وقف و ثلث و حبس و تولیت.
12 – حکم راجع به حجر و رفع حجر.
ب – قرارهای زیر در صورتی که حکم راجع به اصل دعوی قابل درخواست تجدید نظر باشد:
1 – قرار ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شود.
2 – قرار رد دعوی یا عدم استماع دعوی.
3 – قرار سقوط دعوی.
4 – قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوی.
تبصره 1 – احکامی که در مرحله تجدید نظر صادر میشود: «بجز در خصوص رای اصراری» قابل درخواست تجدید نظر مجدد نیست.
تبصره 2 – در موارد مذکور در این ماده در صورتی که طرفین دعوا کتباً حق تجدیدنظر خواهی خود را ساقط کرده باشند تقاضای تجدیدنظر خواهی آنان مسموع نیست.
ماده 19 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب به موجب ماده 529 قانون آیین دادرسی مدنی نسخ گردیده است.
« ماده 20 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلابماده 18 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب »