وظایف و مسئولیت های امینی که به موجب مواد قبل معین میگردد، همان است که برای قیم مقرر است.
تفسیر ماده 1015 قانون مدنی
+ پارهای از وظایف و اختیارات امین که صریحا در مقررات راجع به امین پیش بینی شده است:
۱) هرگاه در بین اموال غایب مال ضایع شدنی باشد امین آن را فروخته و از نتیجه فروش، با رعایت مصلحت غایب، مالی خریداری و یا اقدام دیگری که به صرفه غایب باشد مینماید (ماده ۱۴۱ قانون امور حسبی).
۲) امین میتواند با اجازه دادستان اموال منقول (ضایع نشدنی) غایب را که مورد احتیاج نیست فروخته و از پول آن، مال دیگری که موافق مصلحت غایب باشد خریداری و یا اقدام دیگری که به صرفه غایب باشد انجام دهد (ماده ۱۴۲ قانون امور حسبی).
۳) امین باید نفقه اشخاص واجب النفقه و دیون غایب را از وجوه نقد یا منافع اموال او بدهد و در صورتی که وجوه نقد یا منافع اموال او کافی نباشد، از اموال منقول او فروخته خواهد شد و اگر اموال منقول هم کافی نباشد، از اموال غیرمنقول فروخته میشود (ماده ۱۴۷ قانون امور حسبی). نظر به اطلاق ماده 142 قانون امور حسبی و با توجه به مفاد مواد ۱۰۱۵ و ۱۲۴۱ قانون مدنی (در مورد اموال غیرمنقول) و مصلحت غایب میتوان گفت که اجازه دادستان در مورد فروش اموال منقول ضایع نشدنی و اموال غیرمنقول لازم است.
۴) فروش یا رهن اموال غیرمنقول، جز در موردی که برای پرداخت نفقه اشخاص واجب النفقه یا دیون او لازم باشد، مجاز نیست (ماده 148 قانون امور حسبی).
سایر وظایف و اختیارات امین و مسئولیت امین همان است که به موجب قانون (رجوع شود به مواد ۱۲۳۵ تا ۱۲۴۷ قانون مدنی و مواد ۷۴ تا ۹۵ قانون امور حسبی) برای قیم مقرر است (ماده 1015 قانون مدنی و ماده 119 قانون امور حسبی).[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص54، انتشارات میزان.