قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1362
ماده 3 قانون روابط موجر و مستاجر 1362
اجارهبهای هر محل همان است که در اجارهنامه قید شده و اگر اجارهنامهای نباشد به مقداری است که بین طرفین مقرر یا عملی شده است و در صورتی که مقدار آن احراز نشود، دادگاه طبق موازین قضایی نسبت به تعیین مقدار مالالاجاره اقدام خواهد کرد.
تبصره- در موارد بطلان اجاره و استیفای مستاجر از مورد اجاره، موجر مستحق دریافت اجرتالمثل میباشد.
« ماده 4 قانون روابط موجر و مستاجر 1362ماده 2 قانون روابط موجر و مستاجر 1362 »