ماده 424 قانون مدنی

عیب وقتی مخفی محسوب است که مشتری در زمان بیع عالم به آن نبوده است، اعم از اینکه این عدم علم ناشی از آن باشد که عیب ‌واقعاً مستور بوده است یا اینکه ظاهر بوده ولی مشتری ملتفت آن نشده است.

تفسیر ماده 424 قانون مدنی

+ در صورتی که مشتری در حین معامله عالم باشد که مبیع معیوب است و آن را بخرد حق خیار عیب ندارد زیرا هرگاه ضرری از معامله مزبور متوجه مشتری شود با علم به این امر اقدام به ضرر خود نموده است.[1]