ماده 362 قانون مدنی

آثار بیعی که صحیحاً واقع شده باشد از قرار ذیل است:

۱) به مجرد وقوع بیع مشتری مالک مبیع و بایع مالک ثمن می‌شود.

۲) عقد بیع، بایع را ضامن درک مبیع و مشتری را ضامن درک ثمن قرار می‌دهد.

۳) ‌عقد بیع بایع را به تسلیم مبیع ملزم می‌نماید.

۴) ‌عقد بیع مشتری را به تادیه ثمن ملزم می‌کند.

تفسیر ماده ۳۶۲ قانون مدنی

+ بند 1 ماده 362 قانون مدنی ناظر به موردی است که مبیع عین معین باشد و قابلیت تملیک را داشته باشد. در بیع کلی، تحقق تملیک منوط به تعیین مصداق مبیع یا تسلیم آن است.[1]

+ بند 2 ماده 362 قانون مدنی ناظر به موردی است که مثلا مبیع یا ثمن از آن دیگری درآید و حسب مورد بایع یا مشتری، باید مبیع یا ثمن را به خریدار یا فروشنده بازگرداند.[2]

[ موضوع مرتبط: درک مبیع ]