ماده 395 قانون مدنی

اگر مشتری ثمن را در موعد مقرر تادیه نکند، بایع حق خواهد داشت که، بر طبق مقررات راجعه به خیار تاخیر ثمن، معامله را فسخ یا از‌ حاکم اجبار مشتری را به تادیه ثمن بخواهد.

تفسیر ماده 395 قانون مدنی

+ تاخیر در پرداخت ثمن، در صورتی سبب خیار فسخ می‌شود که شرایط ایجاد خیار تاخیر ثمن محقق شود. بنابراین، هرگاه ثمن موجل باشد، بایع خیار فسخ ندراد. در این صورت، بایع می‌تواند اجبار مشتری را به تادیه ثمن بخواهد که یکی از گزیده‌های پیش‌بینی شده در ماده 395 قانون مدنی است. اصل لزوم قراردادها (ماده 219 قانون مدنی) نیز این نتیجه را تایید می‌کند.[1]