در مورد مواد ۱۰۲۰ و ۱۰۲۱ و ۱۰۲۲ محکمه وقتی می‌تواند حکم موت فرضی غایب را صادر نماید که در یکی از جراید محل و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار تهران اعلانی در سه دفعه متوالی هر کدام به فاصله یک ماه منتشر کرده و اشخاصی را که ممکن است از غایب خبری داشته باشند دعوت نماید که اگر خبر دارند به اطلاع محکمه برسانند. هرگاه یک سال از تاریخ اولین اعلان بگذرد و حیات غایب ثابت نشود حکم موت فرضی او داده می‌شود.
تفسیر ماده 1023 قانون مدنی
+ پس از گذشت مدت مقرر در قانون، در صورتی که تقاضای صدور حکم موت فرضی از طرف اشخاص ذینفع شده باشد، دادگاه پس از رسیدگی لازم اقدام به نشر آگهی کرده، اشخاصی را که ممکن است از غایب خبری داشته باشند دعوت خواهد نمود که اطلاعات خود را در اختیار دادگاه بگذارند.
این آگهی سه دفعه متوالی و هرکدام به فاصله یک ماه در یکی از جراید محل و یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار تهران منتشر خواهد شد و دادگاه وقتی می‌تواند حکم موت فرضی صادر نماید که یک سال از تاریخ نشر آخرین آگهی گذشته و حیات غایب معلوم نشده باشد (ماده ۱۰۲۳ قانون مدنی و ماده ۱۵۵ قانون امور حسبی).[1]
+ هرگاه ورثه غایب، قبلا درخواست کرده باشند که اموال او موقتا به تصرف ایشان داده شود و بر طبق مقررات مذکور آگهی شده باشد، دادگاه به آن اکتفا خواهد کرد و آگهی مجدد لازم نیست (بند آخر ماده ۱۵۵ قانون امور حسبی)؛ بنابراین اگر قبلا برای دادن اموال غایب به تصرف موقت ورثه آگهی نشده باشد، باید به مدتی که در پایان آن شخص زنده فرض نمی‌شود، لااقل یک سال و دو ماه برای آگهی افزوده شود تا دادگاه بتوان حکم موت فرضی صادر کند.[2]
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص60، انتشارات میزان.
2. صفایی، سید حسین، اشخاص و محجورین، ش65، انتشارات سمت.