ماده 1072 قانون مدنی

در صورتی که وکالت به طور اطلاق داده شود، وکیل نمی‌تواند موکله را برای خود تزویج کند، مگر اینکه این اذن صریحا به او داده شده ‌باشد.

تفسیر ماده 1072 قانون مدنی

+ قانونگذار ما نیز از حفظ حقوق موکل غافل نمانده است و برای جلوگیری از سوء استفاده وکیل تضمین های گوناگون اندیشیده است از جمله این که:

1) در صورتی که وکالت به طور اطلاق (بی قید و شرط) داده شود، وکیل نمی‌تواند موکله را برای خود تزویج کند، مگر اینکه این اذن صریحا به او داده شده ‌باشد. ولی، در اختیار وکیل نسبت به وکالت عام تردید وجود دارد و به نظر می رسد که مقصود نویسندگان قانون مدنی لزوم تصریح به نیابت وکیل در تزویج برای خود باشد.

2) اگر وکیل از آنچه که موکل راجع به شخص یا مهر یا خصوصیات دیگر معین کرده تخلف کند، صحت عقد متوقف بر تنفیذ موکل‌ خواهد بود (ماده 1073 قانون مدنی).

3) همچنین است وقتی که «وکالت بدون قید بوده و وکیل مراعات مصحلت موکل را نکرده باشد» (ماده 1074 قانون مدنی).[1]