ماده 1078 قانون مدنی

هر چیزی را که مالیت داشته و قابل تملک نیز باشد می‌توان مَهر قرار داد.

تفسیر ماده 1078 قانون مدنی

+ مهر عبارت از مالی است که، به مناسبت عقد نکاح، مرد ملزم به دادن آن به زن می‌شود. الزام مربوط به تملیک مهر ناشی از حکم قانون است و ریشه قراردادی ندارد و به همین دلیل سکوت دو طرف در عقد، و حتی توافق بر این که زن مستحق مهر نباشد، نمی‌تواند تکلیف مرد را در این زمینه از بین ببرد.

← بنابراین، مهر نوعی الزام قانونی است که بر مرد تحمیل می‌شود و فقط زوجین می‌توانند، هنگام بستن عقد یا پس از آن، مقدار مهر را به تراضی معین سازند.[1]