ماده 1115 قانون مدنی

اگر بودن زن با شوهر در یک منزل متضمن خوف ضرر بدنی و یا مالی یا شرافتی برای زن باشد، زن می‌تواند مسکن علیحده اختیار کند‌ و، در صورت ثبوت مظنه ضرر مزبور، محکمه حکم بازگشت به منزل شوهر نخواهد داد؛ و مادام که زن در بازگشتن به منزل مزبور معذور است نفقه بر‌ عهده شوهر خواهد بود.

تفسیر ماده 1115 قانون مدنی

+ از آنجا که انتخاب محل سکنی به طور معمول با شوهر است، قانون مدنی امکان جلوگیری از سوء استفاده مرد را پیش بینی کرده و به زن اجازه داده است که برای خود مسکن جدا انتخاب کند، و شوهر نیز در شرایط برابر حق دارد مسکن جداگانه اختیار کند و از دادگاه بخواهد که دستور موقت درباره جدا کردن محل سکنای زن صادر کند.[1][2]