ماده 1225 قانون مدنی

همین که حکم جنون یا عدم رشد یک نفر صادر و به توسط محکمه شرع برای او قیم معین گردید، مدعی‌العموم می‌تواند حجر آن را ‌اعلان نماید.

انتشار حجر هر کسی که نظر به وضعیت دارایی او ممکن است طرف معاملات بالنسبه عمده واقع گردد الزامی است.

تفسیر ماده 1225 قانون مدنی

+ برای اشخاصی که به سن بلوغ یا رشد نرسیده اند، صدور حکم حجر لازم نیست، زیرا اصل‌ عدم بلوغ و رشد است و حجر آنان استصحاب می‌شود، ولی بلوغ و رشد به عنوان دو وصف حادث باید اثبات شوند.

در صورت اختلاف، مدعی بلوغ و رشد باید ادعای خود را در دادگاه به اثبات رساند و در این صورت، دادگاه حکم به رفع حجر خواهد داد؛ اما در مواردی که علت حجر بعد از بلوغ و رشد حادث شده باشد، صدور حکم حجر ضروری است (مستنبط از ماده ۷۱ قانون امور حسبی)، زیرا در صورت تردید در زوال رشد می‌توان به یقین سابق (رشد) عمل نمود، مگر اینکه خلاف آن، یعنی‌ عدم رشد یا جنون، ثابت شود.[1]