ماده 1231 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد دوم: در اشخاص » کتاب دهم: در حجر و قیمومت » فصل دوم: در موارد نصب قیم و ترتیب آن
اشخاص ذیل نباید به سمت قیمومت معین شوند:
۱) کسانی که خود تحت ولایت یا قیمومت هستند.
۲) کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحههای ذیل به موجب حکم قطعی محکوم شده باشند:
سرقت – خیانت در امانت – کلاهبرداری – اختلاس – هتک ناموس یا منافیات عفت – جنحه نسبت به اطفال – ورشکستگی به تقصیر.
۳) کسانی که حکم ورشکستگی آنها صادر و هنوز عمل ورشکستگی آنها تصفیه نشده است.
۴) کسانی که معروف به فساد اخلاق باشند.
۵) کسی که خود یا اقربای طبقه اول او دعوایی بر محجور داشته باشد.
تفسیر ماده 1231 قانون مدنی
+ قیم باید بالغ و رشید باشد و اشخاص محجور را نمیتوان به سمت قیم منصوب کرد، زیرا به حکم عقل کسی که خود محتاج به قیم است نمیتواند قیم دیگری باشد.[1]
در موارد ذیل قیم معزول میشود:
۱) اگر معلوم شود که قیم فاقد صفت امانت بوده و یا این صفت از او سلب شود؛
۲) اگر قیم مرتکب جنایت و یا مرتکب یکی از جُنحه های ذیل شده و به موجب حکم قطعی محکوم گردد:
سرقت _ خیانت در امانت _ کلاهبرداری _ اختلاس _ هتک ناموس _ منافیات عفت _ جنحه نسبت به اطفال _ ورشکستگی به تقصیر یا تقلب.
۳) اگر قیم به علتی غیر از علل فوق محکوم به حبس شود و بدین جهت نتواند امور مالی مولیعلیه را اداره کند؛
۴) اگر قیم ورشکسته اعلان شود؛
۵) اگر عدم لیاقت یا توانائی قیم در اداره اموال مولیعلیه معلوم شود؛
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و محجورین، ش275، انتشارات سمت.