ماده 190 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل نهم: سازش و درخواست آن » مبحث دوم: درخواست سازش
عدم حضور یا اعلام تمایل به سازش
هرگاه بعد از ابلاغ دعوت‌نامه طرف حاضر نشد یا به طور کتبی پاسخ دهد که حاضر به سازش نیست، دادگاه مراتب را در صورت مجلس قید کرده و به درخواست کننده سازش برای اقدام قانونی اعلام می‌نماید.
تفسیر ماده 190 قانون آیین دادرسی مدنی
+ با جمع مواد ۱۸۸ و ۱۹۰ این نتیجه حاصل می‌گردد که در موارد ذیل انجام سازش بین طرفین ممکن نخواهد بود:
۱) طرفین حاضر نشوند.
۲) خواهان و خوانده حاضر شوند ولی مذاکرات آن‌ها در جهت حصول سازش موثر واقع نشود.
۳) خوانده سازش نه حاضر شود و نه لایحه بدهد.
۴) خوانده سازش حاضر نشود و صرفا به دادن لایحه مبنی بر آمادگی برای سازش اکتفا کند.
۵) خوانده سازش حاضر نشود و طی لایحه صریحا مخالفت خود را با امر سازش اعلام کند.[1]
نکات ⇐ عدم حضور یا اعلام تمایل به سازش
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
منابع
1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج2، ص240، انتشارات فکرسازان.