ماده 209 قانون آیین دادرسی مدنی

درخواست ابراز سند

هرگاه سند معینی که مدرک ادعا یا اظهار یکی از طرفین است نزد طرف دیگر باشد، به درخواست طرف، باید آن سند ابراز شود. هرگاه طرف مقابل به وجود سند نزد خود اعتراف کند ولی از ابراز آن امتناع نماید، دادگاه می‌تواند آن را از جمله قرائن مثبته بداند.

تفسیر ماده 209 قانون آیین دادرسی مدنی

+ در صورتی که حسب مورد خواهان یا خوانده به وجود سند نزد خود اعتراف نماید ولی از ابراز آن خودداری کند دادگاه فقط می‌تواند عدم ارائه سند را قرینه‌ای بر صحت ادعای مطروحه قرار دهد نه این که‌ عدم ابراز سند را دلیل اثباتی ادعا تلقی و برآن اساس حکم صادر نماید.[1]