ماده 216 قانون آیین دادرسی مدنی

انکار و تردید نسبت به سند ادعا

کسی که علیه او سند غیر رسمی ابراز شود می‌تواند خط یا مهر یا امضا و یا اثر انگشت منتسب به خود را انکار نماید و احکام منکر بر او مترتب می‌گردد اگر سند ابرازی منتسب به شخص او نباشد می‌تواند تردید کند.

تفسیر ماده 216 قانون آیین دادرسی مدنی

+ منظور از سند غیر رسمی در این ماده، سند عادی است.[1]

+ خواهان یا خوانده در صورتی می‌توانند نسبت به سند عادی انکار نمایند که سند علیه آن‌ها ابراز شده باشد والا حق انکار نخواهند داشت. مضافا این که آنچه که در ارتباط با سند عادی قابل انکار است تنها خط یا مهر یا امضا یا اثر انگشت است نه چیز دیگر.

بنابراین اگر خواهان یا خوانده با وجود پذیرش سند، تعهد مندرج در آن را انکار کنند این انکار اثر قانونی نخواهد داشت؛ مگر این که مدعی شود متن سند بعد از امضای او تحریر شده است.[1]

نکات ⇐ انکار و تردید نسبت به سند ادعا