قانون آیین دادرسی مدنی

ماده 236 قانون آیین دادرسی مدنی

قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث چهارم: گواهی

ابلاغ حرمت و مسئولیت گواهی کذب

قبل از ادای گواهی، دادگاه حرمت گواهی کذب و مسئولیت مدنی آن و مجازاتی که برای آن مقرر شده است را به گواه خاطر نشان می‌سازد. گواهان قبل از ادای گواهی نام و نام خانوادگی، شغل، سن و محل اقامت خود را اظهار و سوگند یاد می‌کنند که تمام حقیقت را گفته و غیر از حقیقت چیزی اظهار ننمایند.

تبصره- در صورتی که احقاق حق متوقف به گواهی باشد و گواه حاضر به اتیان سوگند نشود الزام به آن ممنوع است.

تفسیر ماده 236 قانون آیین دادرسی مدنی

+ متن سوگند گواه که در این قانون این چنین ناقص آمده در قانون جدید آیین دادرسی کیفری کامل اما با واژه های دیگری تنظیم شده است.[1]


+ با توجه به تبصره ماده 236 و ریشه فقهی آن، می توان گفت هرگاه گواه عادل بوده و شرایط دیگر را نیز داشته باشد، گواهی بدون سوگند او شنیده شده و دارای همان توان اثباتی است.[1]


 

نکات ⇐ ابلاغ حرمت و مسئولیت گواهی کذب

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

ماده 323 قانون آیین دادرسی کیفری:

شاهد پیش از ادای شهادت باید به شرح زیر سوگند یاد کند:

«به خداوند متعال سوگند یاد می کنم که جز به راستی چیزی نگویم و تمام واقعیت را بیان کنم»

تبصره – در مواردی که احقاق حق متوقف بر شهادت باشد و شاهد از اتیان سوگند خودداری کند، بدون سوگند، شهادت وی استماع می‌شود و در مورد مطلع، اظهارات وی برای اطلاع بیشتر استماع می‌شود.

منابع

1. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج3، ش415، انتشارات دراک.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا