ماده 241 قانون آیین دادرسی کیفری

رفع بازداشت از متهم

هرگاه علت بازداشت مرتفع شود و موجب دیگری برای ادامه آن نباشد، بازپرس با موافقت دادستان فوری از متهم رفع بازداشت می کند.

در صورت مخالفت دادستان با تصمیم بازپرس، حل اختلاف با دادگاه صالح است.

اگر متهم نیز موجبات بازداشت را مرتفع بداند، می‌تواند فک قرار بازداشت یا تبدیل آن را از بازپرس تقاضا کند.

بازپرس به طور فوری و حداکثر ظرف پنج روز به طور مستدل راجع به درخواست متهم اظهار نظر می کند.

در صورت رد درخواست، مراتب در پرونده ثبت و قرار رد به متهم ابلاغ می‌شود و متهم می‌تواند ظرف ده روز به آن اعتراض کند. متهم در هر ماه فقط یک بار می‌تواند این درخواست را مطرح کند.

ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفریماده 240 قانون آیین دادرسی کیفری

تفسیر ماده 241 قانون آیین دادرسی کیفری

نکته 1- رفع بازداشت از متهم لزوما به معنای رفع قرار نیست. بنابراین، رفع بازداشت که نیازمند موافقت دادستان است، اعم از فک قرار (که دیگر متهم قرار تامین نداشته باشد) یا تخفیف قرار (مانند تبدیل قرار بازداشت به قرار وثیقه) است.[1]

نکته 2- چنانچه بازداشت متهم ناشی از قرار کفالت یا وثیقه باشد، قبول کفالت یا وثیقه متهم و آزاد نمودن او، نیازمند موافقت دادستان نیست.[1]