قانون آیین دادرسی کیفری
ماده 250 قانون آیین دادرسی کیفری
قرار تامین و نظارت قضائی باید مستدل و موجه و با نوع و اهمیت جرم، شدت مجازات، ادله و اسباب اتهام، احتمال فرار یا مخفی شدن متهم و از بین رفتن آثار جرم، سابقه متهم، وضعیت روحی و جسمی، سن، جنس، شخصیت و حیثیت او متناسب باشد.
تبصره- اخذ تامین نا متناسب موجب محکومیت انتظامی از درجه چهار به بالا است.
ماده 251 قانون آیین دادرسی کیفریماده 249 قانون آیین دادرسی کیفری
تفسیر ماده 250 قانون آیین دادرسی کیفری
+ مثلا قرار تامینی که در مورد یک جوان بیکار ۲۰ ساله، که اتهام او در صورت اثبات مستلزم ده سال حبس است، صادر می‌شود، نباید همانند قرار تامینی باشد که در مورد یک پیرمرد بیمار ۷۰ ساله که مجازات او در صورت اثبات اتهام، حداکثر یک سال حبس است، صادر می‌گردد.[1]
منابع
1. خالقی، علی، آیین دادرسی کیفری، ج1، ص238، انتشارات شهر دانش.