قانون مدنی

ماده 277 قانون مدنی

قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات‌ » باب اول‌: در عقود و تعهدات به طور کلی‌ » فصل ششم: در سقوط تعهدات » مبحث اول: در وفای به عهد

متعهد نمی‌تواند متعهدله را مجبور به قبول قسمتی از موضوع تعهد نماید ولی حاکم می‌تواند نظر به وضعیت مدیون مهلت عادله یا قرار ‌اقساط دهد.

تفسیر ماده 277 قانون مدنی

+ متعهدله می‌تواند تسلیم همه مورد تعهد را یکجا مطالبه کند (درصورتی که در قرارداد اقساط پیش‌بینی نشده باشد) و متعهد نمی‌تواند متعهدله را مجبور به قبول قسمتی از موضوع تعهد نماید؛ زیرا ممکن است مصلحت متعهدله در این باشد که طلب خود را یکجا وصول کند، تا بتواند حداکثر استفاده را از آن ببرد، یا از این راه تعهداتی را که در برابر اشخاص دیگر دارد اجرا نماید. لیکن قاضی می‌تواند با در نظر گرفتن وضع مالی و امکانات مدیون، مهلت عادله‌ای به او بدهد یا دین را تقسیط کند.[1]


+ دادن مهلت و یا تقسیط به نظر حاکم می‌باشد. در صورتی که مدیون از دادگاه درخواست استمهال تادیه دین خود را بنماید و یا درخواست قرار اقساط کند دادگاه پس از رسیدگی به وضعیت و قدرت مالی مدیون، در ضمن صدور دادنامه نسبت به محکومیت مدیون به پرداخت موضوع تعهد، مهلت لازم را می‌دهد و یا قرار اقساط می‌گذارد و لازم به دادن دادخواست جدید از طرف مدیون برای این امر نیست.[2]

 

ماده 652 قانون مدنی:

در موقع مطالبه حاکم مطابق اوضاع و احوال برای مقترض مهلت یا اقساطی قرار می‌دهد.


ماده 269 قانون تجارت:

محاکم نمی‌توانند بدون رضایت صاحب برات برای تادیه وجه برات مهلتی بدهند.

منابع

1. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 267، تهران، انتشارات میزان.

2. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 381، تهران، انتشارات اسلامیه.

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا