ماده 340 قانون مدنی

در ایجاب و قبول الفاظ و عبارات باید صریح در معنی بیع باشد.

تفسیر ماده 340 قانون مدنی

+ الفاظ و عبارت باید صریح در معنی بیع باشد تا معلوم شود طرفین قصد انشاء معامله دیگری ننموده‌اند.[1]

+ باید دانست که این صراحت را باید عرف معین کند. برای مثال، اگر روزی لازم بود که در خرید و فروش لفظ «بیع» به کار رود، امروز این ضرورت احساس نمی‌شود و نمی‌توان ادعا کرد که، اگر فروشنده‌ای در مقام فروش مالی گفت «انتقال دادم»، بیع واقع نشده است. دادرس باید به اراده واقعی و خواست‌های دو طرف بیش از معانی الفاظ توجه داشت.[2]

+ پس باید پذیرفت که واژه «صریح» در ماده 340 قانون مدنی به معنی قاطع و روشن است و نمی‌توان از آن نتیجه گرفت که با قبول ضمنی پیشنهاد فروش (مانند فروختن مالی که همراه با ایجاب برای خریدار فرستاده شده است)، بیع واقع نمی‌شود و نیاز به بیان صریح دارد.[2]