ماده 453 قانون مدنی

در خیار مجلس و حیوان و شرط، اگر مبیع بعد از تسلیم و در زمان خیار بایع یا متعاملین تلف یا ناقص شود، بر عهده مشتری است، و اگر ‌خیار مختص مشتری باشد، تلف یا نقص به عهده بایع است.

تفسیر ماده 453 قانون مدنی

+ حکم ماده 453 قانون مدنی بایستی به عنوان امر استثنایی تفسیر محدود شود. یعنی، دادرس در مورد تردید از قلمرو آن بکاهد و اجرای قواعد عمومی را مقدم دارد. از این تعبیر، نتایج مهمی گرفته می‌شود که یادآوری پاره‌ای از آنها ضروری است:

1) حکم ماده 453 ویژه خیار مجلس و حیوان و شرط است و نباید آن را در مورد سایر خیار‌های مختص به خریدار رعایت کرد. در سه خیار مجلس و حیوان و شرط، مدت استفاده از خیار کم و بیش مضبوط است، در حالی که اجرای سایر خیار‌ها یا فوری است یا مدت معین ندارد.

2) ماده 453 ویژه بیع است و در سایر قراردادها اجرا نمی‌شود: این استنباط در مورد خیار مجلس و حیوان، که مخصوص بیع است (ماده 456 قانون مدنی)، به طور ضمنی در متن ماده آمده است و، در مورد خیار شرط، نتیجه طبیع استثنایی حکم است.

3) ماده 453 ویژه مبیع و ناظر به ضمان فروشنده در زمان خیار مختص به خریدار است و در مورد تلف ثمن بعد از تسلیم به فروشنده اجرا نمی‌شود.