ماده 480 قانون مدنی

عیبی که بعد از عقد و قبل از قبض منفعت در عین مستاجره حادث شود موجب خیار است؛ و اگر عیب در اثناء مدت اجاره حادث شود، ‌نسبت به بقیه مدت خیار ثابت است.

تفسیر ماده 480 قانون مدنی

+ 1) معیب شدن عین مستاجره بعد از عقد و قبل از قبض: مطابق قسمت اول ماده فوق، مسئولیت انتقال دهنده نسبت به مال مورد انتقال در عقد تملیکی تا زمان تسلیم آن به انتقال گیرنده موجود و سپس ساقط می‌گردد. بنابراین عیب قبل از قبض مانند عیب قبل از عقد به عهده ناقل می‌باشد که در اثر آن قانون حق فسخ به منتقل‌الیه می‌دهد.

2) معیب شدن عین مستاجره در اثناء مدت اجاره: مطابق قسمت دوم ماده فوق، عقد اجاره به اعتبار مدت، منحل به دو عقد می‌شود که نسبت به مدت قبل از حدوث عیب صحیح و نسبت به مدت بعد از حدوث آن قابل فسخ می‌باشد زیرا منافع مدت قبل از پیدایش عیب، سالم بوده و به وسیله مستاجر استیفاء نیز شده است و بدین جهت عقد اجاره تا تاریخ پیدایش عیب صحیح شناخته می‌شود و از تاریخ مزبور که نقصان منفعت و یا صعوبت در انتفاع حادث شده است مستاجر برای جبران ضرر خود می‌تواند عقد اجاره را نسبت به آن مدت منحل نماید.[1]